RSS (oorspronkelijk RDF Site Summary; later kwamen er twee concurrerende benaderingen naar voren, die respectievelijk de backronyms Rich Site Summary en Really Simple Syndication gebruikten) is een webfeed waarmee gebruikers en applicaties toegang hebben tot updates van websites in een gestandaardiseerd, door een computer leesbaar formaat. Met deze feeds kan een gebruiker bijvoorbeeld veel verschillende websites bijhouden in één nieuwsaggregator. De nieuwsaggregator controleert automatisch de RSS-feed op nieuwe inhoud, waardoor de lijst automatisch wordt doorgegeven van website naar website of van website naar gebruiker. Dit doorgeven van inhoud wordt websyndicatie genoemd. Websites gebruiken gewoonlijk RSS-feeds om regelmatig bijgewerkte informatie te publiceren, zoals blogberichten, nieuwskoppen of afleveringen van audio- en videoseries. RSS wordt ook gebruikt om podcasts te verspreiden. Een RSS-document (genaamd “feed”, “webfeed” of “kanaal” (Engels: Channel)) bevat volledige of samengevatte tekst en metagegevens, zoals publicatiedatum en naam van de auteur.
Een standaard XML-bestandsformaat zorgt voor compatibiliteit met veel verschillende machines / programma’s. RSS-feeds zijn ook nuttig voor gebruikers die tijdige updates van favoriete websites willen ontvangen of gegevens van veel sites willen verzamelen.
Door zich te abonneren op een website RSS hoeft de gebruiker niet handmatig de website te controleren op nieuwe inhoud. In plaats daarvan controleert hun browser de site voortdurend en informeert de gebruiker over eventuele updates. De browser kan ook worden opgedragen om automatisch de nieuwe gegevens voor de gebruiker te downloaden.
RSS-feedgegevens worden aan gebruikers gepresenteerd met behulp van software die een nieuwsaggregator wordt genoemd. Deze aggregator kan in een website worden ingebouwd, op een desktopcomputer worden geïnstalleerd of op een mobiel apparaat worden geïnstalleerd. Gebruikers abonneren zich op feeds door de URI van een feed in de lezer in te voeren of door op het feedpictogram van de browser te klikken. De RSS-lezer controleert de feeds van de gebruiker regelmatig op nieuwe informatie en kan deze automatisch downloaden als die functie is ingeschakeld. De lezer biedt ook een gebruikersinterface.
Geschiedenis
De RSS-indelingen werden voorafgegaan door verschillende pogingen tot websyndicatie die niet op grote schaal populair werden. Het basisidee om informatie over websites te herstructureren gaat terug tot 1995, toen Ramanathan V. Guha en anderen in Apple’s Advanced Technology Group het Meta Content Framework ontwikkelden.
RDF Site Summary, de eerste versie van RSS, is gemaakt door Dan Libby en Ramanathan V. Guha in Netscape. Het werd uitgebracht in maart 1999 voor gebruik op de My.Netscape.Com-portal. Deze versie werd bekend als RSS 0.9. In juli 1999 produceerde Dan Libby van Netscape een nieuwe versie, RSS 0.91, die het formaat vereenvoudigde door RDF-elementen te verwijderen en elementen op te nemen uit het nieuws syndication-formaat van Dave Winer. Libby hernoemde ook het formaat van RDF naar RSS Rich Site Summary en schetste de verdere ontwikkeling van het formaat in een “toekomstdocument”.
Dit zou Netscape’s laatste deelname aan RSS-ontwikkeling gedurende acht jaar zijn. Omdat RSS werd omarmd door webuitgevers die wilden dat hun feeds werden gebruikt op My.Netscape.Com en andere vroege RSS-portals, stopte Netscape RSS-ondersteuning van My.Netscape.Com in april 2001 tijdens de herstructurering van het bedrijf door de nieuwe eigenaar AOL, ook documentatie en tools verwijderen die de indeling ondersteunden.
Twee partijen kwamen naar voren om de leegte te vullen, zonder de hulp of goedkeuring van Netscape: de RSS-DEV-werkgroep en Dave Winer, wiens UserLand Software enkele van de eerste publicatietools had gepubliceerd buiten Netscape die RSS konden lezen en schrijven.
Winer publiceerde een aangepaste versie van de RSS 0.91-specificatie op de UserLand-website, waarin werd beschreven hoe deze werd gebruikt in de producten van zijn bedrijf, en claimde het auteursrecht op het document. Een paar maanden later diende UserLand een Amerikaanse handelsmerkregistratie in voor RSS, maar reageerde niet op het verzoek van een USPTO-handelsmerkonderzoeker en het verzoek werd in december 2001 afgewezen.
De RSS-DEV-werkgroep, een project waarvan Guha en vertegenwoordigers van O’Reilly Media en Bovendien leden waren, produceerde in december 2000 RSS 1.0. Deze nieuwe versie, die de naam RDF Site Summary terugwon van RSS 0.9, heeft de ondersteuning voor RDF en ondersteuning voor XML-naamruimten toegevoegd, met elementen uit standaard metadata-vocabulaires zoals Dublin Core.
In december 2000 bracht Winer RSS 0.92 uit, een kleine reeks wijzigingen, afgezien van de introductie van het omhullingselement, waardoor audiobestanden in RSS-feeds konden worden vervoerd en podcasts werden aangewakkerd. Hij publiceerde ook concepten van RSS 0.93 en RSS 0.94 die vervolgens werden ingetrokken.
In september 2002 bracht Winer een belangrijke nieuwe versie van het formaat uit, RSS 2.0, die de initialen Really Simple Syndication opnieuw noemde. RSS 2.0 heeft het type-kenmerk verwijderd dat is toegevoegd in het RSS 0.94-concept en ondersteuning voor naamruimten toegevoegd. Om achterwaartse compatibiliteit met RSS 0.92 te behouden, is naamruimte-ondersteuning alleen van toepassing op andere inhoud in een RSS 2.0-feed, niet op de RSS 2.0-elementen zelf. (Hoewel andere standaarden zoals Atom deze beperking proberen te corrigeren, worden RSS-feeds niet vaak genoeg samengevoegd met andere inhoud om de populariteit van RSS te verschuiven naar andere formaten met volledige naamruimte-ondersteuning.)
Omdat noch Winer, noch de RSS-DEV-werkgroep de betrokkenheid van Netscape hadden, konden ze geen officiële aanspraak maken op de naam of het formaat van RSS. Dit heeft de voortdurende controverse in de syndication-ontwikkelingsgemeenschap aangewakkerd over welke entiteit de juiste uitgever van RSS was.
Een product van dat controversiële debat was de creatie van een alternatief syndicatieformaat, Atom, dat in juni 2003 begon. Het Atom-syndicatieformaat, waarvan de creatie gedeeltelijk werd ingegeven door de wens om een schone start te krijgen zonder de problemen rond RSS, heeft aangenomen als IETF Proposed Standard RFC 4287.
In juli 2003 hebben Winer en UserLand Software het copyright van de RSS 2.0-specificatie overgedragen aan Harvard’s Berkman Klein Center for Internet & Society, waar hij net een term als gastbezoeker was begonnen. Tegelijkertijd lanceerde Winer samen met Brent Simmons en Jon Udell de RSS-adviesraad, een groep die tot doel had de specificatie te onderhouden en te publiceren en vragen over het formaat te beantwoorden.
In september 2004 creëerde Stephen Horlander het nu alomtegenwoordige RSS-pictogram (Feed-icon.svg) voor gebruik in de Mozilla Firefox-browser.
In december 2005 maakten het Microsoft Internet Explorer-team en het Microsoft Outlook-team op hun blog bekend dat ze het RSS-pictogram van Firefox gingen gebruiken. In februari 2006 volgde Opera Software. Dit maakte het oranje vierkant met witte radiogolven effectief tot de industriestandaard voor RSS- en Atom-feeds, ter vervanging van de grote verscheidenheid aan pictogrammen en tekst die eerder was gebruikt om syndicatiegegevens te identificeren.
RSS voorbeeld
Modules
Het primaire doel van alle RSS-modules is het uitbreiden van het basis XML-schema dat is opgesteld voor een robuustere syndicatie van inhoud. Dit zorgt inherent voor meer diverse, maar gestandaardiseerde transacties zonder de kern-RSS-specificatie te wijzigen.
Om deze extensie te bereiken, wordt een strak gecontroleerde woordenschat (in de RSS-wereld, “module”; in de XML-wereld, “schema”) gedeclareerd via een XML-naamruimte om namen te geven aan concepten en relaties tussen die concepten.
Sommige RSS 2.0-modules met gevestigde naamruimten zijn:
- Media RSS (MRSS) 2.0-module
- OpenSearch RSS 2.0-module
Interoperabiliteit
Hoewel het aantal items in een RSS-kanaal theoretisch onbeperkt is, ondersteunen sommige nieuwsaggregators geen RSS-bestanden die groter zijn dan 150 KB. Toepassingen die bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de Common Feed List van Windows, kunnen dergelijke bestanden verwerken alsof ze beschadigd zijn en ze niet openen. Interoperabiliteit kan worden gemaximaliseerd door de bestandsgrootte onder deze limiet te houden.
Podcasting en RSS
Podcasts worden verspreid via RSS. Om naar een podcast te luisteren, voegt een gebruiker de RSS-feed toe aan zijn podcastclient, en de cliënt kan vervolgens beschikbare afleveringen weergeven en downloaden of streamen om te luisteren of te bekijken. Om in een podcast-directory te worden opgenomen, moet de feed voor elke aflevering een titel, beschrijving, artwork, categorie, taal en expliciete beoordeling bevatten.
BitTorrent en RSS
Sommige BitTorrent-clients ondersteunen RSS. Met RSS-feeds met links naar .torrent-bestanden kunnen gebruikers zich abonneren en automatisch inhoud downloaden zodra deze is gepubliceerd.
RSS naar e-mail
Sommige services leveren RSS aan een e-mailinbox en sturen updates van de persoonlijke selectie en schema’s van de gebruiker. Omgekeerd leveren sommige diensten e-mail aan RSS-lezers. Voorbeelden van die diensten zijn Blogtrottr, IFTTT en Zapier.
RSS vergeleken met Atom
Zowel RSS als Atom worden breed ondersteund en zijn compatibel met alle grote consumentenfeedlezers. RSS werd breder gebruikt vanwege de vroege ondersteuning van feedlezers. Technisch gezien heeft Atom verschillende voordelen: minder beperkende licenties, IANA-geregistreerd MIME-type, XML-naamruimte, URI-ondersteuning, RELAX NG-ondersteuning.
De volgende tabel toont RSS-elementen naast Atom-elementen waar ze equivalent zijn.
Let op: het sterretje (*) geeft aan dat een element moet worden opgegeven (Atom-elementen “auteur” en “link” zijn alleen vereist onder bepaalde voorwaarden).
Hulpbronnen:
RSS